Anna ve oğlu Anders,kocasının kendilerine şiddet gösterdiği gerekçesiyle çocuğunu alarak Oslo'da kimsenin bilmediği bir eve taşınır.Anna burada da rahat olmadığı için çocuğuna bebek telsizi alır ve yatmadan önce telsizi çalıştırır.İlk başlarda normal sesler gelen telsizden bir süre sonra bazı çığlıklar duymaya başlar ve olayları araştırmaya koyulur.
Sürpriz son bölümüyle dikkat çeken filmde yönetmenin izleyiciyi ters köşeye yatırdığı fikir çok iyi aslında.Biz Anna'nın daha çok bebek telsizinden çıkan sesleri araştırmaya yöneleceğini düşünürken yönetmen bu olaylara fazla değinmeden bizi Anna'nın hakkında sürpriz gelişmelerle ters köşeye yatırıyor.Aslında bu eksi bir nokta çünkü film bittiğinde aklınızda pek çok soru kalıyor.Bebek telsizinden çıkan seslerin kimden geldiğini filmin sonuna doğru anlıyorsunuz ancak o seslerin kimden çıktığını,orada neler olduğunu açıklamıyor film.Yönetmen bizden bunun için kafa yormamızı isterken bizi şoke ediyor ve son sahnede Anna hakkında gerçekleri açıklıyor.Açıkcası birçok Amerikan yapımı filmden edindiğim tecrübe üzerine Anna'nın bu durumunda bir terslik olduğunu filmin yarısında anlayabiliyorum ama yine de bu tarz filmleri çok izlemeyen birisi için şoke edici bir durum.
Burada aslında bir yönetmenlik başarısı yatıyor.Ne kadar filmde eksikler de olsa yönetmen Pal Sletaune başarılı bir iş çıkarmış.Daha önceki projelerinden Naboer adlı korku filmi de eleştirmenlerden olumlu eleştiriler almayı başarmıştı.
Filmin başrolünde Milenyum serisinin İsveç versiyonundan tanıdığımız Noomi Rapace var.Rapace başarılı oyunculuğuyla filmin izlenebilirliğini arttırıyor.Özellikle de Helge'ye soğuk davrandığı sahnelerde başarılı.Kendisi İsveç doğumlu olmasına rağmen Norveç'in en başarılı oyuncularından!..
Amerikan korku filmlerinden bıkanlar,artık remake yada teen slasher izlemekten sıkılanlar için ideal bir film Babycall.Eksikleri olsa da izlenesi filmlerden birisi bence.Bu arada filmin ülkemizde gösterimde olduğunu da hatırlatayım :)
[6.5]
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder